Katolika skoltismo: Malsamoj inter versioj

Tiu ĉi fenomeno komenciĝis en Anglio kun skoltaj unuoj kiuj, kvankam aliĝante al pluralisma asocio, deklaris sin katolikaj kolektante junulojn de tiu ĉi konfeso.

Poste, en evoluigado de skoltado, landoj kun katolika plimulto (kiel Italio kaj Francio) interplektis la skoltan edukadon kun la religia, igante ĝin ununura metodo kiu prenis la nomon de "katolika skoltado". Tiu aliro estis forte kritikita en la 60-aj kaj 70-aj jaroj de la 20-a jarcento, lige kun malpliigo de la graveco de religia edukado, kiu kondukis al skoltado kiel eduka itinero proponita al infanoj kadre de antropologia perspektivn kiu estas inspirita de la kristana vizio de homo kaj kiu konsistigas samtempe ŝanco por plua kresko en la katolika kredo,

En 1910,, 3 jaroj post la fondo de la skolta movado far Robert Baden-Powell, la unua itala skolta grupo estas fondita en Bagni di Lucca de Sir Francis Vane, kiu komencis la R.E.I. (Italaj Knaboj Esploristoj).

En 1916, grafo Mario di Carpegna, lau mandaton de la "Societo de la Katolika Junularo" vojagĝis al Anglio por renkonti Baden-Powell kaj lerni pri skoltad. Post lia reveno, la katolikaj grupoj apartenantaj al la C.N.G.E.I. kreis sub lia gvidado la ASCI "Italan Katolika Skoltisma Asocio" en kiun tuj fandigxis la R.E.C.I. Post akiro de eklezia rekono, ASCI iĝis la unua katolika skolta asocio havantan landan amplekson kaj rilatojn kun la Monda Skolta Oficejo.

En 1920 en Francio, danke al kelkaj laikoj kaj pastroj gvidataj de la jezuita pastro Jacques Sevin, naskiĝis la "skoltoj de Francio", franca katolika asocio simila al ASCI. Samjare, dum la unua Monda Ĵamboreo , Patro Jacques Sevin. s.j., la grafo Mario di Carpegna kaj la belga prof-o J. Corbisier starigis la "Mondan Sekretarejon de Katolika Skoltismo" kun la aprobo kaj bonvolemo de la fondinto kaj nun monda skoltestro Baden-Powell.

Al tiu ĉi periodo ni ŝuldas riĉan produktadon de skoltaj kantoj (multaj subskribitaj de pastro Jaques Sevin s.j. mem) kiel la Kanto de la adiaŭo, la Kanto de la promeso, la Kanto de la sunsubiro (Sinjoro, starantaj inter la tendoj), la Legendo de fajro (brilas la fajro) kaj aliaj.

Kiel jam menciite en 1927 la italaj skoltaj asocioj estas proskribitaj, blokante la kreskon de itala katolika skoltismo en ĝia momento de plej evidenta metodika kaj nombra evoluo.

Surbaze de la sperto de la Vagantaj Agloj (kaj inspirite de la franca modelo), la itala Roverismo (praktike ne ekzistanta antaŭ la silenta ĝangalo) komenciĝas kaj havos bazajn kolonojn en kelkaj el la Vagantaj Agloj (kiel ekzemple Pastro Andrea kaj Vittorio Ghetti). La prestiĝo de la itala katolika skoltismo rapide kreskis kaj antaŭ la fino de la 1940-aj jaroj la aŭtoritateco de homoj kiel ekzemple Salvatore Salvatori, Fausto Catani kaj Osvaldo Monass estis rekonita tutmonde, kaŭzante la nomumon de Osvaldo Monass en la Monda Skolta Komitato en 1951.

En la 1960-aj kaj 1970-aj jaroj kreskanta kritiko de tradiciaj edukaj modeloj kaj de la Eklezio frapas la skoltismon, precipe katolikan.